nuèit
Occitan
Etimologia
Del latin nŏctem accusatiu singular de nox (nuèch), de l’indoeuropean commun*nókʷts[1]. Cognat de l'occitan nuèch, de l’italian notte, de l’espanhòu noche, dau portugués noite ; maitot parentat a l’anglés night, a l’alemand Nacht, au suedés natt.
Prononciacion
/nɥɛjt/, /nɛjt/
Lengadocian : escotar « nuèit »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| nuèit | nuèits |
| [nɥɛjt] | [nɥɛjts] |
nuèit femenin (lengadocian) (gascon)
- Temporada entre lo colcar e lo levar del solelh.
- Bona nuèit
- La nuèit de Sant Joan es la mai corta de l'an
Variantas dialectalas
- nuèch (lengadocian)
- nuòch (lengadocian montpelhierenc)
- nuech (provençal), (lemosin), (vivaroaupenc)
- neuch[1] (marchés), (auvernhat)
- nuch[2] (marchés borbonés)
- nueit (gascon)
- net (gascon)
- neit (gascon)
- nèit (gascon)
- nuit (gascon de las Landas)
Derivats
Mots aparentats
Traduccions
|