Veire tanben : objecte

Occitan

Etimologia

Del latin objectum.

Prononciacion

/udˈd͡ʒɛtte/

França (Bearn) : escotar « objècte »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
objècte objèctes
[udˈd͡ʒɛtte] [udˈd͡ʒɛttes]

objècte masculin

  1. Causa materiala, perceptibla a la vista e a la tòca.
  2. Tot çò qu'es la causa, lo subjècte, lo motiu d’un sentiment, d’una passion, d’una accion.
  3. Filos. Çò qu'es pensat per oposicion a l’èsser pensant o subjècte.
  4. Gram. S’opausa al subjècte e designa la persona o la causa sus la quala se pòrta l’accion exprimida pel vèrbe.

Variantas dialectalas

Traduccions