Occitan

Etimologia

Del latin ŏpĕrare.

Prononciacion

[u'βra]

França (Bearn) : escotar « obrar »

Sillabas

o | brar (2)

 Vèrb

obrar

  1. Trabalhar.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu obrar
Gerondiu obrant
Participi passat
singular plural
masculin obrat obrats
femenin obrada obradas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present òbri
òbre[N 1]
òbras òbra obram obratz òbran
Imperfach obravi obravas obrava obràvem obràvetz obravan
Preterit obrèri obrères obrèt obrèrem obrèretz obrèron
Futur obrarai obraràs obrarà obrarem obraretz obraràn
Condicional obrariái obrariás obrariá obrariam obrariatz obrarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present òbre òbres òbre obrem obretz òbren
Imperfach obrèssi obrèsses obrès
obrèsse
obrèssem obrèssetz obrèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu òbra ! obrem ! obratz !
Negatiu òbres pas ! obrem pas ! obretz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)