oportun
Occitan
Etimologia
- Del latin opportunus « que pòrta cap al pòrt »
Prononciacion
/upuɾˈty/ , provençau /upuʀˈtỹⁿ/ França (Bearn) : escotar « oportun »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | oportun | oportuns |
[upuɾˈty] | [upuɾˈtys] | |
Femenin | oportuna | oportunas |
[upuɾˈtyno̞] | [upuɾˈtyno̞s] |
oportun
- Que tomba plan a propaus, segon lo temps e l'espaci.
- Una escasença oportuna.
- Un encontre oportun.
- Favorable, propici.
- La conjonctura es oportuna.