Occitan

Etimologia

Del latin oratōrium.

Prononciacion

/uɾaˈðu/

Sillabas

o | ra | dor (3)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
orador oradors
[uɾaˈðu] [uɾaˈðus]

orador masculin

  1. Relig. Luòc destinat a la pregària.

Variantas

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin orator, deribat del vèrbe orare (« parlar »).

Prononciacion

[?]

Espanha (Barcelona) : escotar « orador »

Sillabas

o | ra | dor (3)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
orador oradors

orador masculin

  1. orator.

Espanhòl

Etimologia

Del latin orator, deribat del vèrbe orare (« parlar »).

Prononciacion

[?]

Colómbia (Cartagena) : escotar « orador »

Sillabas

o | ra | dor (3)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
orador oradores

orador masculin

  1. orator.

Portugués

Etimologia

Del latin orator, deribat del vèrbe orare (« parlar »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

o | ra | dor (3)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
orador oradores

orador masculin

  1. orator.