orador
Occitan
Etimologia
Del latin oratōrium.
Prononciacion
/uɾaˈðu/
Sillabas
o | ra | dor (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
orador | oradors |
[uɾaˈðu] | [uɾaˈðus] |
orador masculin
- Relig. Luòc destinat a la pregària.
Variantas
Traduccions
Catalan
Etimologia
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « orador »
Sillabas
o | ra | dor (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
orador | oradors |
orador masculin
Espanhòl
Etimologia
Prononciacion
Colómbia (Cartagena) : escotar « orador »
Sillabas
o | ra | dor (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
orador | oradores |
orador masculin
Portugués
Etimologia
Prononciacion
Sillabas
o | ra | dor (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
orador | oradores |
orador masculin