ostal
Occitan
Etimologia
Del latin hospitalis, en luòga del classic dŏmus.
Prononciacion
/usˈtal/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « ostal »
Sillabas
os | tal (2)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ostal | ostals |
[usˈtal] | [usˈtals] |
ostal masculin (lengadocian)
- Edifici destinat a l'abitacion umana.
- Lo meu ostal se destrantalha coma se destrantalha la mia lenga e coma s'arroïna lo Roèrgue vièlh. (Joan Bodon, "Lo meu ostal" dins Contes del meu ostal)
- Fogal ; tot çò que tòca als afars domestics.
- (per metonimia) Ostalada ; las personas que vivon abitualament dins un meteis ostal.
- (figurat) Linhatge ; familha.
- Lo nom d'ostal.
- (mond dels afars) Entrepresa ; fons de comèrci.
- (religion) Establiment d’una comunautat religiosa.
Variantas dialectalas
- estau (provençal), (auvernhat)
- ostau (gascon), (provençal)
- casa (gascon)
- maison (gascon), (lemosin)
- maion (gascon), (niçard)
Locucions derivadas
Derivats
Traduccions
|
|