ostal còrse

Occitan

Etimologia

Del latin hospitalis, en luòga del classic dŏmus.

Prononciacion

/usˈtal/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « ostal »

Sillabas

os | tal (2)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
ostal ostals
[usˈtal] [usˈtals]

ostal masculin (lengadocian)

  1. Edifici destinat a l'abitacion umana.
    Lo meu ostal se destrantalha coma se destrantalha la mia lenga e coma s'arroïna lo Roèrgue vièlh. (Joan Bodon, "Lo meu ostal" dins Contes del meu ostal)
  2. Fogal ; tot çò que tòca als afars domestics.
  3. (per metonimia) Ostalada ; las personas que vivon abitualament dins un meteis ostal.
  4. (figurat) Linhatge ; familha.
    • Lo nom d'ostal.
  5. (mond dels afars) Entrepresa ; fons de comèrci.
  6. (religion) Establiment d’una comunautat religiosa.

Variantas dialectalas

  • estau (provençal), (auvernhat)
  • ostau (gascon), (provençal)
  • casa (gascon)
  • maison (gascon), (lemosin)
  • maion (gascon), (niçard)

Locucions derivadas

Derivats

Traduccions