ostilitat

Occitan

Etimologia

De ostil, del latin hostilis, de hostis « enemic ».

Prononciacion

/ustili'tat/, /ustili'tat/ França (Bearn) : escotar « ostilitat »

Sillabas

os|ti|li|tat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ostilitat	ostilitats
[ustili'tat]	[ustili'tats]

ostilitat

1. (politica) Acte d’un enemic o estat de guèrra.
   • L'armistici marca la fin de las ostilitats.
2. (per extension) Comportament d'enemistat o d'oposicion ; disposicion ostila.

Parents

• ostil

Traduccions

alemand: Feindseligkeit (de) anglés: hostility (en) catalan: hostilitat (ca) espanhòl: hostilidad (es)

francés: hostilité (fr) italian: ostilità (it) basc: etsaitasuna (eu) portugués: hostilidade (pt)