Occitan

Etimologia

De oval.

Prononciacion

/uβaˈla/

 Vèrb

ovalar (lengadocian)

  1. Donar una forma ovala a (quicom).

s'ovalar (lengadocian)

  1. Pèrdre son caractèr redond per venir oval.

Variantas dialectalas

Traduccions


Lengadocian
Infinitiu ovalar
Gerondiu ovalant
Participi passat
singular plural
masculin ovalat ovalats
femenin ovalada ovaladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ovali
ovale[N 1]
ovalas ovala ovalam ovalatz ovalan
Imperfach ovalavi ovalavas ovalava ovalàvem ovalàvetz ovalavan
Preterit ovalèri ovalères ovalèt ovalèrem ovalèretz ovalèron
Futur ovalarai ovalaràs ovalarà ovalarem ovalaretz ovalaràn
Condicional ovalariái ovalariás ovalariá ovalariam ovalariatz ovalarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ovale ovales ovale ovalem ovaletz ovalen
Imperfach ovalèssi ovalèsses ovalès
ovalèsse
ovalèssem ovalèssetz ovalèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu ovala ! ovalem ! ovalatz !
Negatiu ovales pas ! ovalem pas ! ovaletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

De oval.

Prononciacion

Oriental: central /uβəˈɫa/, balear /ovəˈɫa/, /uvəˈɫa/
Occidental: nord-occidental /oβaˈɫa/, valencian /ovaˈɫaɾ/, /oβaˈɫaɾ/

 Vèrb

ovalar

  1. ovalar (oc)

Espanhòl

Etimologia

De oval.

Prononciacion

/oβaˈlaɾ/

 Vèrb

ovalar

  1. ovalar (oc)

Portugués

Etimologia

De oval.

Prononciacion

[?]

 Vèrb

ovalar

  1. ovalar (oc)

 Adjectiu

ovalar masculin o femenin, plural: ovalares

  1. oval (oc)