papièr
 Veire tanben : papier, Papier
|
Occitan
Etimologia
Del latin papyrus, manlevat al grèc ancian πάπυρος (pápuros).
Prononciacion
/paˈpjɛ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « papièr »
Sillabas
pa | pièr (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| papièr | papièrs |
| [paˈpjɛ] | [paˈpjɛs] |
papièr masculin
- Material fach a partir de fibras vegetalas que servís coma supòrt per escriure o imprimir.
- Document d'identificacion, per exemple una carta d'identitat, un permés de menar, un passapòrt.