paralisar

Occitan

Etimologia

Derivat de paralisia.

Prononciacion

/paɾaliˈza/, /paɾaliˈza/

França (Bearn) : escotar « paralisar »

Vèrb

paralisar

1. Far venir tocat de paralisia.

Derivats

• paralisada
• paralisant
• paralisaire

Traduccions

alemand : lähmen (de) anglés : to paralyze (en) catalan : paralitzar (ca)

espanhòl: paralizar (es) francés: paralyser (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	paralisar
Gerondiu	paralisant
Participi passat
	singular			plural
masculin	paralisat			paralisats
femenin	paralisada			paralisadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	paralisi paralise	paralisas	paralisa	paralisam	paralisatz	paralisan
Imperfach	paralisavi	paralisavas	paralisava	paralisàvem	paralisàvetz	paralisavan
Preterit	paralisèri	paralisères	paralisèt	paralisèrem	paralisèretz	paralisèron
Futur	paralisarai	paralisaràs	paralisarà	paralisarem	paralisaretz	paralisaràn
Condicional	paralisariái	paralisariás	paralisariá	paralisariam	paralisariatz	paralisarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	paralise	paralises	paralise	paralisem	paralisetz	paralisen
Imperfach	paralisèssi	paralisèsses	paralisès paralisèsse	paralisèssem	paralisèssetz	paralisèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	paralisa !	—	paralisem !	paralisatz !	—
Negatiu	—	paralises pas !	—	paralisem pas !	paralisetz pas !	—
Nòtas