Occitan

Etimologia

Del latin plantare.

Prononciacion

/planˈta/

França (Bearn) : escotar « plantar »

Sillabas

plan | tar

 Vèrb

plantar

  1. Botar una planta en tèrra per fin de la far racinar.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu plantar
Gerondiu plantant
Participi passat
singular plural
masculin plantat plantats
femenin plantada plantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present planti
plante[N 1]
plantas planta plantam plantatz plantan
Imperfach plantavi plantavas plantava plantàvem plantàvetz plantavan
Preterit plantèri plantères plantèt plantèrem plantèretz plantèron
Futur plantarai plantaràs plantarà plantarem plantaretz plantaràn
Condicional plantariái plantariás plantariá plantariam plantariatz plantarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present plante plantes plante plantem plantetz planten
Imperfach plantèssi plantèsses plantès
plantèsse
plantèssem plantèssetz plantèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu planta ! plantem ! plantatz !
Negatiu plantes pas ! plantem pas ! plantetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)