pollèn

Veire tanben : pollen

Occitan

Etimologia

Del latin pollen (« farina ») que fan tanben polenta.

Prononciacion

/pull'ɛn/, /pull'ɛn/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pollèn	pollèns
[pull'ɛn]	[pull'ɛns]

pollèn neutre

1. Particulas reproductrises masclas produchas per las lòtjas de las antèras de las estaminas de las flors, transmesas pel vent (anemofis), o los animals (zoofils): los insèctes (entomofiles), los aucèls (ornitofiles), las ratapenadas, etc

Variantas dialectalas

• pollen

Traduccions

anglés: pollen (en) catalan: pol·len (ca)

francés: pollen (fr) italian: polline (it)

Vejatz tanben

• pollèn sus Wikipèdia