Occitan

Etimologia

Del latin precari.

Prononciacion

/pɾeˈɣa/

França (Bearn) : escotar « pregar »

Sillabas

pre | gar (2)

 Vèrb

pregar

  1. Reli. Demandar una gràcia a Dieu.
  2. Demandar respectuosament quicòm a qualqu'un.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pregar
Gerondiu pregant
Participi passat
singular plural
masculin pregat pregats
femenin pregada pregadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pregui
pregue[N 1]
pregas prega pregam pregatz pregan
Imperfach pregavi pregavas pregava pregàvem pregàvetz pregavan
Preterit preguèri preguères preguèt preguèrem preguèretz preguèron
Futur pregarai pregaràs pregarà pregarem pregaretz pregaràn
Condicional pregariái pregariás pregariá pregariam pregariatz pregarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pregue pregues pregue preguem preguetz preguen
Imperfach preguèssi preguèsses preguès
preguèsse
preguèssem preguèssetz preguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu prega ! preguem ! pregatz !
Negatiu pregues pas ! preguem pas ! preguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)