questionar
Occitan
Etimologia
De question.
Prononciacion
/kestjuˈna/
França (Bearn) : escotar « questionar »
Vèrb
questionar
- Demandar d'explicacions, pausar de questions.
Parents
|
Vocabulari aparentat
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | questionar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | questionant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | questionat | questionats | ||||
femenin | questionada | questionadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | questioni questione[N 1] |
questionas | questiona | questionam | questionatz | questionan |
Imperfach | questionavi | questionavas | questionava | questionàvem | questionàvetz | questionavan |
Preterit | questionèri | questionères | questionèt | questionèrem | questionèretz | questionèron |
Futur | questionarai | questionaràs | questionarà | questionarem | questionaretz | questionaràn |
Condicional | questionariái | questionariás | questionariá | questionariam | questionariatz | questionarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | questione | questiones | questione | questionem | questionetz | questionen |
Imperfach | questionèssi | questionèsses | questionès questionèsse |
questionèssem | questionèssetz | questionèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | questiona ! | — | questionem ! | questionatz ! | — |
Negatiu | — | questiones pas ! | — | questionem pas ! | questionetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|