Occitan

Etimologia

De question.

Prononciacion

/kestjuˈna/

França (Bearn) : escotar « questionar »

 Vèrb

questionar

  1. Demandar d'explicacions, pausar de questions.

Parents

Vocabulari aparentat

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu questionar
Gerondiu questionant
Participi passat
singular plural
masculin questionat questionats
femenin questionada questionadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present questioni
questione[N 1]
questionas questiona questionam questionatz questionan
Imperfach questionavi questionavas questionava questionàvem questionàvetz questionavan
Preterit questionèri questionères questionèt questionèrem questionèretz questionèron
Futur questionarai questionaràs questionarà questionarem questionaretz questionaràn
Condicional questionariái questionariás questionariá questionariam questionariatz questionarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present questione questiones questione questionem questionetz questionen
Imperfach questionèssi questionèsses questionès
questionèsse
questionèssem questionèssetz questionèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu questiona ! questionem ! questionatz !
Negatiu questiones pas ! questionem pas ! questionetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)