ràbia

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *rabĭa, en classic rabies.

Prononciacion

/ˈraβjo/, /ˈraβjo/

França (Bearn) : escotar « ràbia »

Sillabas

rà | bia

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ràbia	ràbias
[ˈraβjo]	[ˈraβjos]

ràbia femenin

1. Malautiá infecciosa transmesa a l'òme mai que mai per mossegada de can o de rainal.
2. Colèra violenta incontrarotlable.

Derivats

• enrabiar
• rabiós

Variantas dialectalas

• rauja (gascon)
• arrauja (gascon)
• ratja (naut lemosin)
• rautja (naut lemosin)

Traduccions

alemand: Tollwut (de) femenin (1), Wut (de) femenin (2) anglés: rabies (en) (1), rage (en) (2) catalan: ràbia (ca) femenin

francés: rage (fr) femenin naut sorab: sćekłosć (hsb) femenin (1)