rastèl

Occitan

Etimologia

Del latin rastellum.

Prononciacion

/rasˈtɛl/, /rasˈtɛl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « rastèl »

Sillabas

ras | tèl (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rastèl	rastèls
[rasˈtɛl]	[rasˈtɛls]

rastèl masculin (lengadocian), (auvernhat)

1. Agri. Aplech provesit de puas destinat a trabalhar la tèrra.
2. (Familiar) Anat. Rastèl de l'esquina: colomna vertebrala.
3. Arqu. mil. Dispositiu movedís de defensa de las pòrtas d'un castèl o d'una vila embarriada, constituit d'un cledat coladís de metal o de fusta que s'auborava o se baissava.

Variantas dialectalas

• arrastèth (gascon)
• arrestèth (gascon)
• rastèth (gascon)
• rasteu (lemosin), (vivaroaupenc)
• rastèu provençal)

Traduccions

alemand: Rechen (de) masculin (1) anglés: rake (en) (1) catalan: rascle (ca) masculin (1), biga de l'esquena (ca) femenin (2), rastell (ca) masculin (3) còrs: rastellu (co) masculin, rasteddu (co) masculin (1) eslovèn: grablje (sl) (1) espanhòl: rastrillo (es) masculin (1)

esperanto: rastilo (eo) (1) francés: râteau (fr) masculin (1), colonne vertébrale (fr) femenin (2), herse (fr) femenin (3) francoprovençau/arpitan: râtél (frp) masculin (1) italian: rastrello (it) masculin (1) sicilian: rasteddu (scn) masculin (1)