raubaira

Occitan

Etimologia

De raubar amb lo sufix nominal -aira.

Prononciacion

/rawˈβajɾo/, /rawˈβajɾo/

França (Bearn) : escotar « raubaira »

Sillabas

rau | bai | ra (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	raubaire	raubaires
	[rawˈβajɾe]	[rawˈβajɾes]
Femenin	raubaira	raubairas
	[rawˈβajɾo]	[rawˈβajɾos]

raubaira femenin

1. Femna que rauba, que s'apròpria lo ben dels autres.
   • Aquesta femna foguèt acusada d'èsser una raubaira.

Sinonims

• lairona (gascon), (lemosin), (vivaroalpenc)
• panadora (gascon)
• panaira
• panairitz (lemosin)
• raubadora
• raubairitz (provençal)
• raubarela (vivaroaupenc)
• raubarèla (provençal)

Traduccions

anglés: thief (en), robber (en) espanhòl: ladrona (es) femenin

francés: voleuse (fr) femenin italian: ladra (it) femenin

Forma d'adjectiu

raubaira

1. Feminin singular de raubaire.