recórrer

Occitan

Etimologia

Del latin recurrere.

Prononciacion

/reˈkure/, /reˈkure/, provençau /ʀeˈkuʀe/, /ʀeˈkuʀe/ França (Bearn) : escotar « recórrer »

Vèrb

recórrer

1. Demandar de secors ; mandar qualqu’un qu'obtenga quicòm.
2. (justícia) Presentar un recors.
   • Recórrer en cassacion.
3. Utilizar ; aver recors ; en parlant de las causas.

Variantas dialectalas

• recorrir (lengadocian)

Traduccions

alemand: zurückgreifen (de) anglés: resort (en) basc: catalan: recórrer (ca)

espanhòl: recurrir (es) francés: recourrir (fr) italian: ricorrere (it) portugués: recorrer (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin recurrere.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « recórrer »

Prononciacion

Oriental: /rəˈkorə/, /rəˈkorə/

Occidental: nord-occidental /reˈkore/, /reˈkore/, valencian /reˈkoreɾ/, /reˈkoreɾ/

Vèrb

recórrer

1. recórrer ^(oc)
2. percórrer ^(oc)