rise

Occitan

Etimologia

Del latin risus

Prononciacion

/ˈʀize/, /ˈʀize/

Sillabas

ri|se

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rise	rises
[ˈʀize]	[ˈrizes]

rise (provençau), masculin

Lo rise d'un enfant

1. Accion de rire

Variantas dialectalas

1. ris

Sinonims

1. rire

Derivats

• risejar

Parents

• risolent
• risolier
• risereta
• riserèu
• risible
• risèire

Traduccions

alemand: Lachen (de), Lache (de) anglés: laugh (en) basc: catalan: riure (ca), , ris (ca) (passat)

espanhòl: risa (es) francés: rire (fr), ris (fr) (passat) italian: riso (it), risata (it) portugués: riso (pt), risada (pt)

Forma de vèrb

rise (provençau)

1. premiera persona dau singular de l'indictiu present de rire

Anglés

Etimologia

Del anglés mejan risen

Prononciacion

/ˈʀize/, /ˈʀize/

Sillabas

ri|se

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rise	rises

rise

1. creis, creissement, augment
2. lanç,aviada

Vèrb

rise

1. augmentar
2. s'auçar
3. surgir
4. (figurat) Montar, bastir

Francés

Etimologia

De rire

Prononciacion

/ʁiz/, /ʁiz/

Sillabas

rise

Forma de vèrb

rise

1. Primièra persona del singular de l’indicatiu present de riser.
2. Tresena persona del singular de l’indicatiu present de riser.
3. Primièra persona del singular del subjonctiu present de riser.
4. Tresena persona del singular del subjonctiu present de riser.
5. Segonda persona del singular de l’imperatiu de riser.

Italian

Etimologia

De ridere

Prononciacion

[?]

Sillabas

ri|se

Forma de vèrb

rise

1. tresena persona del singular del preterit de ridere