santa
Occitan
Etimologia
Del latin sanctus « sacrat ».
Prononciacion
- lengadocian /santo̞/
- escotar « santa »
- provençau /sãtə/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
santa | santas |
[santo̞] | [santo̞s] |
santa (lengadocian), (provençau); femenin, (masculin: sant)
- Relig. Persona que, de per sa vertut, foguèt reconeguda digna d'un culte per una religion.
Variantas dialectalas
- senta (gascon), (lemosin)
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin sanctus « sacrat ».
Prononciacion
- oriental /ˈsantə/ , occidental /ˈsanta/
Sillabas
san|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
santa | santes |
santa femenin, (masculin: sant)
Forma d'adjectiu
santa
- femenin singular de sant
Espanhòl
Etimologia
Del latin sanctus « sacrat ».
Prononciacion
- /ˈsan̪ta/
Sillabas
san|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
santa | santas |
santa femenin, (masculin: santo)
Forma d'adjectiu
santa
- femenin singular de santo
Italian
Etimologia
Del latin sanctus « sacrat ».
Prononciacion
- /ˈsanta/
Sillabas
san|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
santa | sante |
santa femenin, (masculin: santo)
Portugués
Etimologia
Del latin sanctus « sacrat ».
Prononciacion
- Portugal /ˈsɐ̃tɐ/
- Brasil /ˈsɐ̃tɐ/ , /ˈsə̃tə/
Sillabas
san|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
santa | santas |
santa femenin, (masculin: santo)
Forma d'adjectiu
santa