sarralha

Gravadura vièlha d'una sarralha

Occitan

Etimologia

Del latin tardiu *serracŭla, derivat del vèrb serare « barrar ».

Prononciacion

/saˈraʎo/, /saˈraʎo/

França (Bearn) : escotar « sarralha »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sarralha	sarralhas
[saˈraʎo]	[saˈraʎos]

sarralha femenin

1. Part metallica fixada a una pòrta que permet de la barrar en i metre una clau.

Parents

• sarralhar
• sarralhariá
• sarralhejar
• sarralhièr

Traduccions

alemand: Schloss (de) masculin anglés: lock (en) catalan: pany (ca) masculin espanhòl: cerradura (es) femenin

francés: serrure (fr) femenin italian: serratura (it) femenin neerlandés: slot (nl) portugués: fechadura (pt) femenin