siá

Veire tanben : sia

Occitan

Prononciacion

/sjo/, /sjo/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « siá »

Forma de vèrb

siá

1. Primièra persona del singular al present del subjonctiu del vèrb essèr.
2. Tresena persona del singular al present del subjonctiu del vèrb essèr.
3. Segonda persona del singular a l'imperatiu del vèrb essèr.

Noroèc

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Vèrb

siá

1. Veire.

Referéncias

• Andreas Heusler, 1932, Altisländisches Elementarbuch, Heidelberg, Carl Winters Universitätsbuchhhandlung.