simptòma
Occitan
Etimologia
Del latin symptoma, venent del grèc ancian σύμπτωμα, sumptoma (« escasença, accident »), formar a partir del vèrb « συμπίπτω / sumpíptô » (escàser), format de la raiç « πίπτω / píptô (caire) e del prefixe « συν- / sun- » (amb)
Prononciacion
/sintˈtɔmɔ/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| simptòma | simptòmas |
| [sintˈtɔmɔ] | [sintˈtɔmɔs] |
simptòma masculin
- (Fisiologia) Fenomèm caracteristic d’un treble organic o foncional.
- (Figurat) signe premonitòri que marca que quicòm va pas endacòm.