Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *superānus.

Prononciacion

/suβejˈɾa/

França (Bearn) : escotar « sobeiran »

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin sobeiran sobeirans
[suβejˈɾa] [suβejˈɾas]
Femenin sobeirana sobeiranas
[suβejˈɾano] [suβejˈɾanos]

sobeiran masculin

  1. Persona o collectivat qu'a l'autoritat suprèma dins un estat.

Variantas dialectalas

Traduccions

 Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin sobeiran sobeirans
[suβejˈɾa] [suβejˈɾas]
Femenin sobeirana sobeiranas
[suβejˈɾano] [suβejˈɾanos]

sobeiran masculin

  1. Qu'a l'autoritat suprèma.
  2. Se ditz d'un estat que lo govèrn es pas somés a una autra autoritat.
  3. Superior.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions