Veire tanben : sofrar

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *sufferire, del classic sufferre.

Prononciacion

/suˈfɾi/

França (Bearn) : escotar « sofrir »

 Vèrb

sofrir

  1. Sentir una dolor fisica o morala.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu sofrir
Gerondiu sofrissent
Participi passat
singular plural
masculin sofèrt sofèrts
femenin sofèrta sofèrtas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sofrissi sofrisses sofrís sofrissèm sofrissètz sofrisson
Imperfach sofrissiái sofrissiás sofrissiá sofrissiam sofrissiatz sofrissián
Preterit sofriguèri sofriguères sofriguèt sofriguèrem sofriguèretz sofriguèron
Futur sofrirai sofriràs sofrirà sofrirem sofriretz sofriràn
Condicional sofririái sofririás sofririá sofririam sofririatz sofririán
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present sofrisca sofriscas sofrisca sofriscam sofriscatz sofriscan
Imperfach sofriguèsse sofriguèsses sofriguèsse sofriguèssem sofriguèssetz sofriguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu sofrís ! sofriscam ! sofrissetz !
Negatiu sofriscas pas ! sofriscam pas ! sofriscatz pas !