solid

Occitan

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/suˈlit/, /suˈlit/

Sillabas

so|lid

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	solid	solids
	[su'lit]	[su'lits]
Femenin	solida	solidas
	[su'liðo̞]	[su'litðo̞s]

solid

1. (fisica) Que ten de consisténcia.
   • Còrs solids.
2. Qu'es estable, fèrm, resistent al tust dels còrs e a l’accion del temps.
   • Bastir sus de fondaments solids.
3. (figurat) Qu'es real, seriós, duradís, fèrm, fòrt.
   • Un esper solid.
   • Una amistiat solida.
4. Vigoroses, violent, fòrt.
5. (geometria) Qu'ocupa una porcion de l’espandida dins las tres dimensions.
6. (geometria) Analòg tridimensional de l'angle plan.
   • Una piramida sens basa es un angle solid.
7. (familièr) Qu'es musclat o vigorós.

Variantas dialectalas

• solide

Antonims

Consistent

• gasós
• liquid

Resistant

• fragil

Derivats

• consolidar
  • consolidacion
• solidament
• solidificar
• soliditat

Traduccions

alemand: gesetzt (de), solide (de) anglés: solid (en), firm (en), sturdy (en), substantial (en), stout (en) catalan: fiable (ca), sòlid (ca), solvent (ca) espanhòl: sólido (es)

francés: solide (fr) italian: solido (it) basc: sendoa (eu) portugués: sólido (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
solid	solids
[su'lit]	[su'lits]

solid

1. Estat fondamental de la matèria quand ten un volum e una forma pròpras.
2. (geometria) Objècte de tres dimensions.

Advèrbi

solid

1. solidament
2. segur, naturalament

Anglés

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « solid »

Prononciacion

/ˈsɑlɪd/, /ˈsɑlɪd/

Sillabas

so|lid

Adjectiu

solid

1. solid

Nom comun

solid

1. solid