suprèm
Occitan
Etimologia
- Del latin supremus.
Prononciacion
/syˈpɾɛm/ , procençau /syˈpʀɛm/
Sillabas
su|prèm
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | suprèm | suprèms |
[syˈpɾɛm] | [syˈpɾɛms] | |
Femenin | suprèma | suprèmas |
[syˈpɾɛmo̞] | [syˈpɾɛmo̞s] |
suprèm
Variantas dialectalas
Derivats
- cort suprèma
- Èsser suprèm
- instant suprèm, moment suprèm, ora suprèma: L’ora de la mòrt.
- poder suprèm
- suprèmament
Parents
Traduccions
|