tornejar

Occitan

Etimologia

Bastir amb lo latin tornare (tornar) e sufixe -jar.

Prononciacion

/tuɾne'd͡ʒa/, /tuɾne'd͡ʒa/

Nom comun

tornejar

1. Virar en fassent mai d'un torn.
2. Faiçonar amb un torn (maquina).
3. (pronominal) Se passejar un pauc a l'azard

Traduccions

alemand: kreisen (de) herumwirbeln (de) anglés: whirl (en) bashquir: caracalpac: catalan: remolir (ca) espanhòl: comoc:

francés: tournoyer (fr) iacot: italian: portugués: rodopiar (pt) rus: tatar: tovan:

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]