Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *tostarerabinar»), frequentatiu del classic torrare.

Prononciacion

/tusˈta/

Sillabas

tos|tar

 Vèrb

tostar

  1. Sometre quicòm a l'acción del fuòc per que creme leugièrament en susfàcia, far una tòsta
  2. (per extension) Preparar una tòsta en i espandissent o i pausant de denadas dessús.

Sinonims

Derivats

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu tostar
Gerondiu tostant
Participi passat
singular plural
masculin tostat tostats
femenin tostada tostadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tòsti
tòste[N 1]
tòstas tòsta tostam tostatz tòstan
Imperfach tostavi tostavas tostava tostàvem tostàvetz tostavan
Preterit tostèri tostères tostèt tostèrem tostèretz tostèron
Futur tostarai tostaràs tostarà tostarem tostaretz tostaràn
Condicional tostariái tostariás tostariá tostariam tostariatz tostarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tòste tòstes tòste tostem tostetz tòsten
Imperfach tostèssi tostèsses tostès
tostèsse
tostèssem tostèssetz tostèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu tòsta ! tostem ! tostatz !
Negatiu tòstes pas ! tostem pas ! tostetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Espanhòl

Etimologia

Del latin vulgar *tostarerabinar»), frequentatiu del classic torrare.

Prononciacion

/tosˈtaɾ/

Sillabas

tos|tar

 Vèrb

tostar

  1. tostar (oc)
  2. Bronzar per un uman.

Portugués

Etimologia

Del latin vulgar *tostarerabinar»), frequentatiu del classic torrare.

Prononciacion

Portugal /tuʃˈtaɾ/
Brasil /toʃˈtaɾ/, /tosˈta/

Sillabas

tos|tar

 Vèrb

tostar

  1. tostar (oc)
  2. Rabinar