Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/tɾikuˈta/

 Vèrb

tricotar

  1. Transformar un fial de textil en una pèça de teissut en far de malhas.

Sinonims

Variantas dialectalas

  • brochar (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu tricotar
Gerondiu tricotant
Participi passat
singular plural
masculin tricotat tricotats
femenin tricotada tricotadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tricòti
tricòte[N 1]
tricòtas tricòta tricotam tricotatz tricòtan
Imperfach tricotavi tricotavas tricotava tricotàvem tricotàvetz tricotavan
Preterit tricotèri tricotères tricotèt tricotèrem tricotèretz tricotèron
Futur tricotarai tricotaràs tricotarà tricotarem tricotaretz tricotaràn
Condicional tricotariái tricotariás tricotariá tricotariam tricotariatz tricotarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tricòte tricòtes tricòte tricotem tricotetz tricòten
Imperfach tricotèssi tricotèsses tricotès
tricotèsse
tricotèssem tricotèssetz tricotèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu tricòta ! tricotem ! tricotatz !
Negatiu tricòtes pas ! tricotem pas ! tricotetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)