tuca

Occitan

Etimologia

Per l'italian zucca « coja » de l'indoeuropèu *tukka

Prononciacion

/'tyko̞/, /'tyko̞/

escotar « tuca »

Nom comun

tuca masculin

Declinason
Singular	Plural
tuca	tucas
[ˈtyko̞]	[ˈtyko̞s]

Geo. Tuc, som, cima de montanha.
Fig. Sen || èime.
Bot. Cucurbita sp.
(gascon) Duna de sabla.

Traduccions

alemand:
anglés:
basc:
catalan: tuc ^(ca)[1]; seny ^(ca)[2]; carabassa ^(ca)(3]
chèc:
danés:
espanhòl:
esperanto:
estonian:
finlandés:
francés:

Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=tuca&oldid=379804 »