utile
Occitan 
Etimologia
Dau latin utilis, derivat de uti (« gausir », « profièchar de »).
Prononciacion
- [y'tile]
Sillabas
u | ti | le (3)
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : provençau | ||
Singular | Plural | |
Masculin | utile | utiles |
[y'tile] | [y'tiles] | |
Femenin | utila | utilas |
[y'tilo̞] | [y'tilo̞] |
utile (gascon) (lemosin) (provençau) (vivaroaupenc)
- Qu'es profechós o avantatjós; que servís a quicòm.
- (geografia) Qualifica la partida economicament activa d'un país o d’una nacion.
Variantas dialectalas
- util (lengadocian) (provençau)
Traduccions
Anglés 
Etimologia
Dau latin utilis, derivat de uti (« gausir », « profièchar de »).
Prononciacion
- [ˈjuːtaɪ]
Sillabas
u | tile (2)
Adjectiu
- (rare) utile.
Nom comun
- (economia) Unitat teorica per mesurar l'utilitat, supausada indicar la quantitat de satisfaccion eissida d'una politica economica.
Francés 
Etimologia
Dau latin utilis, derivat de uti (« gausir », « profièchar de »)
Prononciacion
- [y'til]
Sillabas
u | tile (2)
Adjectiu
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
utile | utiles |
[ytil] |
utile masculin o femenin
Traduccions
Italian 
Etimologia
Dau latin utilis.
Prononciacion
- [u'tile]
Adjectiu
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
utile | utili |
[u'tile] | [u'tili] |
utile masculin e femenin