vòstre
Occitan
Etimologia
Del latin voster.
Prononciacion
/ˈbɔstɾe/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « vòstre »
Adjectiu possessiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | vòstre | vòstres |
| [ˈbɔstɾe] | [ˈbɔstɾes] | |
| Femenin | vòstra | vòstras |
| [ˈbɔstɾo] | [ˈbɔstɾos] | |
vòstre (forma non articulada) masculin singular
- Possessiu de la segonda persona del plural: de vosautres, que vos aperten.
- ex:Encontrèri un amic vòstre.
- ex:Deman anarai a çò vòstre (a l'ostal vòstre)
lo vòstre (forma articulada) masculin singular
- Possessiu de la segonda persona del plural: de vosautres, que vos aperten.
- ex: Lo vòstre amic es simpatic
Pronom possessiu
Lo vòstre masculin singular
- Las formas del pronon possessiu son las meteissas que las de l'adjectiu possessiu articulat.
- ex:Lo meu ostal es pus pichon que lo vòstre