vendeire

Occitan

Etimologia

Dau latin venditor.

Prononciacion

/benˈdejɾe/, /benˈdejɾe/ (lengadocian), /venˈdejʁe/, /venˈdejʁe/ (provençau) França (Bearn) - Lengadocian : escotar « vendeire »

Sillabas

ven | dei | re (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
vendeire	vendeires
[venˈdejʁe]

vendeire masculin (auvernhat) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
Equivalents feminins :
vendeira (auvernhat) (lemosin) (lengadocian)
vendeiritz (auvernhat) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
venderèla (provençau) (vivaroaupenc)

1. Persona que vend o qu'a vendut quicòm.
2. Persona de cu la profession es de vendre.

Variantas dialectalas

• vendedor (gascon)
• venedor (gascon)

Antonims

• crompaire (1)

Traduccions

Persona que vend o qu'a vendut quicòm

alemand: Verkaüfer (de) masculin anglés: vendor (en) salesman (en) bashquir: saltzaile (ba)

catalan: venedor (ca) masculin francés: vendeur (fr) masculin italian: venditore (it) masculin

Persona de cu la profession es de vendre

alemand: Händler (de) masculin anglés: vendor (en) salesman (en) bashquir: saltzaile (ba)

catalan: venedor (ca) masculin francés: vendeur (fr) masculin italian: venditore (it) masculin