vinha
Occitan
Etimologia
Del latin vīnĕa.
Prononciacion
/ˈbiɲo/ (lengadocian), /ˈviɲo/ (lemosin) (provençau)
França (Bearn) : escotar « vinha »
Sillabas
vi | nha (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| vinha | vinhas |
| [ˈbiɲo] | [ˈbiɲos] |
vinha femenin
- Bot. Planta cultivada (Vitis vinifera), que los fruches (rasims) servisson per fargar lo vin.
- El, èra a sa vinha. I a totjorn quicòm a faire dins una vinha, las sagatas, lo gramenàs, la fautèrna, la pastenaga (Max Roqueta, Verd Paradís I)
- Agr. Tèrra plantada de vinhas.