Occitan

Etimologia

Del latin ambiguus' de ambigere, (« dobtar »), de amb (« a l'entorn »), e igere per agere (« pojar ») ; « que poja del dos costats »

Prononciacion

lengadocian, gascon /ambiˈɣy/
escotar « ambigú »
provençau /ambiˈgy/

Sillabas

am|bi|

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ambigú ambigús
[ambiˈɣy] [ambiˈɣys]
Femenin ambigüa ambigüas
[ambiˈɣyo̞] [ambiˈɣyo̞s]

ambigú

  1. Que pòt èsser comprés dins los dos senses.
    • De signes ambigús.
    • De pròcas ambigüas.
  2. (per extension) Que, per manca de precision, pòt designar mantunas causas.
  3. Que reünís doas qualitats, soas naturas opausadas.
    • Caractèr ambigú.

Sinonims

Derivats

Traduccions