condemnat
Occitan
Etimologia
De condemnar.
Prononciacion
- lengadocian /konðenˈnat/
- gascon /konðemˈnat/
- provençau /kõⁿdẽⁿˈna/ ,
Sillabas
con|dem|nat
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | condemnat | condemnats |
[konðenˈnat] | [konðenˈnats] | |
Femenin | condemnada | condemnadas |
[konðenˈnaðo̞] | [konðenˈnaðo̞s] |
condemnat
- Qu'es, o que foguèt, condemnat o condamnada.
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
condemnat | condemnats |
[konðenˈnat] | [konðenˈnats] |
condemnat masculin, (femenin: condemnada)
Traduccions
|
Forma de vèrb
condemnat
- participi passat al masculin singular de condemnar
Catalan
Etimologia
De condemnar.
Prononciacion
- Oriental: central /kundəmˈnat/ , balear /kondəmˈnat/ , /kundəmˈnat/
- Occidental: /kondemˈnat/
Sillabas
con|dem|nat
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | condemnat | condemnats |
Femenin | condemnada | condemnades |
condemnat
- Qu'es, o que foguèt, condemnat o condamnada.
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
condemnat | condemnats |
condemnat masculin, (femenin: condemnada)
Forma de vèrb
condemnat
- participi passat al masculin singular de condemnar