Occitan

Etimologia

De degalh.

Prononciacion

/deɣaˈʎa/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « degalhar » França (Bearn) : escotar « degalhar »

Sillabas

de | ga | lhar (3)

 Vèrb

degalhar

  1. Far perir, far de prejudici important.
  2. Pervertir.
  3. Despensar son argent.

Sinonims

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu degalhar
Gerondiu degalhant
Participi passat
singular plural
masculin degalhat degalhats
femenin degalhada degalhadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present degalhi
degalhe[N 1]
degalhas degalha degalham degalhatz degalhan
Imperfach degalhavi degalhavas degalhava degalhàvem degalhàvetz degalhavan
Preterit degalhèri degalhères degalhèt degalhèrem degalhèretz degalhèron
Futur degalharai degalharàs degalharà degalharem degalharetz degalharàn
Condicional degalhariái degalhariás degalhariá degalhariam degalhariatz degalharián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present degalhe degalhes degalhe degalhem degalhetz degalhen
Imperfach degalhèssi degalhèsses degalhès
degalhèsse
degalhèssem degalhèssetz degalhèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu degalha ! degalhem ! degalhatz !
Negatiu degalhes pas ! degalhem pas ! degalhetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)