Occitan

Etimologia

De estela amb lo sufix -ejar.

Prononciacion

/esteleˈd͡ʒa/

Sillabas

es | te | le | jar

 Vèrb

estelejar

  1. Brilhar en lançar de rais de lutz per intermiténcia coma las estèlas.

Sinonims

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu estelejar
Gerondiu estelejant
Participi passat
singular plural
masculin estelejat estelejats
femenin estelejada estelejadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present estelegi
estelege[N 1]
estelejas esteleja estelejam estelejatz estelejan
Imperfach estelejavi estelejavas estelejava estelejàvem estelejàvetz estelejavan
Preterit estelegèri estelegères estelegèt estelegèrem estelegèretz estelegèron
Futur estelejarai estelejaràs estelejarà estelejarem estelejaretz estelejaràn
Condicional estelejariái estelejariás estelejariá estelejariam estelejariatz estelejarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present estelege esteleges estelege estelegem estelegetz estelegen
Imperfach estelegèssi estelegèsses estelegès
estelegèsse
estelegèssem estelegèssetz estelegèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu esteleja ! estelegem ! estelejatz !
Negatiu esteleges pas ! estelegem pas ! estelegetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)