Veire tanben : fár

Occitan

Etimologia

Del latin facĕre.

Prononciacion

/fa/

França (Bearn) : escotar « far »

Sillabas

far (1)

 Vèrb

far

  1. Realizar una accion.
  2. Donar existéncia a quicòm.
  3. Fabricar.

Expressions e Locucions

  • far a: biais classic de dire « jogar a ».
  • far de: imitar.
  • se far enrè: recular.
  • de bon far: aisit de far.
  • de mal far: malaisit de far.

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu far
faire
Gerondiu en fasent
Participi passat
singular plural
masculin fach faches
femenin facha fachas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fau fas fa fasèm fasètz fan
Imperfach fasiái fasiás fasiá fasiam fasiatz fasián
Preterit faguèri faguères faguèt faguèrem faguèretz faguèron
Futur farai faràs farà farem faretz faràn
Condicional fariái fariás fariá fariam fariatz farián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present faga fagas faga fagam fagatz fagan
Imperfach faguèsse faguèsses faguèsse faguèssem faguèssetz faguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu fai ! fagam ! fasètz !
Negatiu fagas pas ! fagam pas ! fagatz pas !

 Nom comun

far masculin

  1. Edifici en forma de torre amb un aparelh luminós a la part mai nauta qu'emet de senhals de lutz, per ajudar la navegacion maritima.

Traduccions

Gaelic escocés

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

 Advèrbi

far

  1. Ont.

Somali

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
far faro

far

  1. Det.

Referéncias

  1. Henri Grobost, escrivaire de Navas (borbonés), escrich en grafiá patoisanta « fouèr' »