invisible
Occitan
Etimologia
- Del latin invisibilis
Prononciacion
/imβiˈziβle/, /imβiˈziple/; provençau /ĩⁿviˈzible/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | invisible | invisibles |
| [imβiˈziβle] | [imβiˈziβles] | |
| Femenin | invisibla | invisiblas |
| [imβiˈziβlo̞] | [imβiˈziβlo̞s] | |
invisible
- Que se pòt pas veire, qu'escapa a la vista per sa natura, per sa petitesa, per sa posicion, o qu'es tròp alunhat.
- (figurat) Que se daissa pas veire, que s'amaga, o que se saupriá pas encontrar.
Antonims
Variantas dialectalas
Traduccions
|
|
Anglés
Etimologia
- Del latin invisibilis
Prononciacion
/ɪnˈvɪzəb(ə)l/
Adjectiu
invisible
Vèrb
invisible
- Venir invisible
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| invisible | invisibles |
| [ɪnˈvɪzəb(ə)l] | [ɪnˈvɪzəb(ə)lz] |
invisible
- Persona invisibla
Catalan
Etimologia
- Del latin invisibilis
Prononciacion
- Oriental: central /imbiˈzibbɫə/, balear /iɱviˈzibbɫə/
- Occidental: nord-occidental /imbiˈziβɫe/, valencian /iɱviˈzibɫe/, /imbiˈziβɫe/
Adjectiu
invisible masculin o femenin, (Plural: invisibles)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin invisibilis
Prononciacion
escotar « invisible »
Prononciacion
/imbiˈsiβle/
Adjectiu
invisible masculin o femenin, (Plural: invisibles)
Francés
Etimologia
- Del latin invisibilis
Prononciacion
Soïssa (Canton de Valés) : escotar « invisible »
Prononciacion
/ɛ̃vizibl/
Adjectiu
invisible masculin o femenin, (Plural: invisibles)