L’nitrogèn (1) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

De nitre al biais del francés nitrogène fabregat pel quimista Jean-Antoine Chaptal a la plaça de azote

Prononciacion

lengadocian /nitɾuˈd͡ʒɛn/
gascon /nitɾuˈʒɛn/
provençau /nitʀuˈd͡ʒɛn/

Sillabas

ni|tro|gèn

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
nitrogèn nitrogèns
[nitɾuˈd͡ʒɛn] [nitɾuˈd͡ʒɛns]

nitrogèn masculin

  1. (elements) Element quimic de numèro atomic 7 e de simbòl N. Es un non metal, en l'especia un pnictogèn.

Sinonims

Derivats

Traduccions