remordiment

Lo remordiment de Caín per Giovanni Battista Biscarra

Occitan

Etimologia

Del latin remordere («mòrdre a son torn», «tormentar» al figurat).

Prononciacion

lengadocian /remuɾðiˈmen/, /remuɾðiˈmen/

provençau /ʀemuʀdiˈmẽⁿ/, /ʀemuʀdiˈmẽⁿ/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
remordiment	remordiments
[remuɾðiˈment]	[remuɾðiˈments]

remordiment (lengadocian), (provençau); masculin

1. Repròchi, torment, sentiment de culpabilitat sincèr provocat per la consciéncia d’aver mal agit.

Parents

• remòdre / remordir

Sinonims

• penedença
• pentiment
• remòrs

Traduccions

alemand: Reue (de), anglés: remorse (en) basc: catalan: remordiment (ca)

espanhòl: remordimiento (es) francés: remords (fr) italian: rimorso (it) portugués: remorso (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin remordere («mòrdre a son torn», «tormentar» al figurat).

Prononciacion

/rəmurdiˈmen/, /rəmurdiˈmen/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
remordiment	remordiments

remordiment masculin

1. remordiment ^(oc)