Occitan

Etimologia

Del latin sufficere

Prononciacion

lengadocian /syˈfiɾe/
Lengadocian : escotar « sufire »
provençau /syˈfiʀe/

Sillabas

su|fi|re

 Vèrb

sufire (lengadocian), (provençau)

  1. Poder satisfar, per quicòm o per un objectiu donat.
  2. Poder subvenir, poder satisfar a las exigéncias de qualqu’un.
  3. Provesir pro, far çò que cal per que quicòm capite.
  4. Èsser a la causa de quicòm ; desencadenar o condicionar un eveniment.
  5. (familiar) Èsser pas pus necessari de provesir o de far quicòm ; dins una demanda signalant a qualqu'un que las condicions necessàrias per un objectiu qu'an estat atenchas o que las exigéncias son complida.
    • Aquò me sufís.
    1. (impersonal) Aquò va plan, es pro.
      • Sufís !

Se sufire

  1. Sufire als sieus besonh, aver o ganhar pro per provesir a sos besonhs.
  2. Posar en se lo mejan de se pasar dels autres.

Variantas dialectalas

  • sufir (procençau, gascon)

Derivats

Sinonims

Traduccions