Occitan

Etimologia

Del latin zona manlèu del grèc ancian ζώνη, zốnê (« cencha »).

Prononciacion

/ˈzɔno̞/

Sillabas

zò | na (2)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
zòna zònas
[ˈzɔno̞] [ˈzɔno̞s]

zòna femenin

  1. (didactica) Benda o marca gaireben circulara.
    1. (geografia) Caduna de las cinc grandas divisions del l'esfèra terrèstra, que se concept destriadas per de cercles parallèls a l’eqüator.
      • La zòna equatoriala.
    2. (astronomia) Benda clara que passa pels disques planetaris de Jupitèr e de Saturn, per oposicion a las mai escuras.
    3. (geologia) Partida visibla de las sisas superpausadas qu'uns terrens, qu'unas pèiras son formadas.
    4. (geometria) Porcion de la superficia d’una esfèra compresa entre dos plans parallèls.
    5. (informatica) Partida d'una memòria (mòrta ou viva), caracterizada per sa foncion, son apartenença, o quina que siá autra proprietat.
  2. Quin que siá espaci que se caracteriza per un trach particular.
    • Zòna erogèna.

Sinonims

Parents

Traduccions