вельбꙋдъ
Eslau oriental ancian
Etimologia
Del protoeslau *velьb(l)ǫdъ, manlevat a una lenga germanica, veire, per exemple, lo gotic 𐌿𐌻𐌱𐌰𐌽𐌳𐌿𐍃 (ulbandus) « elefant », que lo ten del latin elephantus, del grèc ancian ἐλέφας (eléphas).
Nom comun
вельбꙋдъ (velĭbudŭ) masculin
Variantas
Descendents dins d'autras lengas
Referéncias
- I. I. Sreznevsky, 1893-1912, Materialy dlja slovarja drevne-russkago jazyka po pis'mennym pamjatnikam, Tipografiïa Imperatorskoï Akademii Nauk, Sant-Petersborg.