Mongòl de China

Etimologia

Del mongòl mejan časun.

 Nom comun

ᠴᠠᠰᠤ (času)

  1. Nèu.

Prononciacion

Referéncias

  • Caodaobate'er. 2007, 喀喇沁蒙古语研究, kalaqin mengguyu yanjiu, Beijing, Minzu chubanshe.
  • Chángshān, 2005, Lùn ménggǔyǔ kē'ěrqìn tǔyǔ xíngchéngyǔ yǎnbiàn, Jornal de l'Universitat de Mongolia-Interiora de las Nationalitats (Sciencias socialas), 2005 , 31 :5, pp. 41-44.
  • György Kara, 1970, Chants d'un barde mongol, Budapest, Akadémiai Kiadó.
  • W. Sečen, 2002, Baγarin, Aru Qorčin, Naiman-u Abiyan-u Qaričaγulul, Mongγol Kele Utq-a Jokiyal, 2000:2, pp. 9-14.
  • Sen Yüwei, 2002, Abaγ-a-yin yariyan-u ončaliγ, Mongγol Kele Bičig 2002:7, pp. 16-21.
  • Sūn Zhú, 1996, Mĕnggŭyŭzú Yŭyán Yánjiū, Hohhot, Neimenggu Xuexia Chubanshe.
  • Sūn Zhú, Zhàonàsītù, Chén Năixióng, Wú Jùnfēng, Lĭ Kèyù, 1990, Mĕnggŭyŭzú yŭyán cídiăn, Xining, Qinghai Renmin Chubanshe.