Occitan

Etimologia

Del latin Narcissus, del grèc ancian Νάρκισσος.

Prononciacion

lengadocian, gascon /naɾˈsis/
provençau /naʀˈsis/

Sillabas

Nar|cís

 Nom pròpri

Narcís

 
Representacion del Narcís pel Caravaggio
  1. (mitologia grèga e romana) Personatge de las mitologias grèga e romana caracterizat per una granda beutat que n'es fòrça ufan e que ne morira (va se negar dins l'aiga ont admirava son rebat).
  2. Prenom masculin.
  3. (istòria) Afranquit e ministre de l’emperaire roman Claudi (sègle I).
  4. (istòria) Entrainaire personal puèi assassin de l’emperaire roman Comòde (sègle II).
  5. (istòria) Nom de sants catolics.
    • sant Narcís d’Atena (sègle I).
    • sant Narcís de Jerusalèm (sègle II).
    • sant Narcís de Girona (sègle IV).

Derivats

Vocabulari aparentat

Traduccions


Catalan

Etimologia

Del latin Narcissus, del grèc ancian Νάρκισσος.

Prononciacion

lengadocian, gascon /naɾˈsis/
provençau /naʀˈsis/

Sillabas

Nar|cís

 Nom pròpri

Narcís

  1. Narcís (oc)