Occitan

Etimologia

Del latin habilitare.

Prononciacion

/aβiliˈta/, Provençau /abiliˈta/ França (Bearn) : escotar « abilitar »

 Vèrb

abilitar

  1. (drech) Far venir qualqu’un capable d’un acte en justícia ; levar los obstacles que l'empachava.

Derivats

Traduccions


Conjugason

Gascon
Infinitiu abilitar
Gerondiu abilitant
Participi passat
singular plural
masculin abilitat abilitats
femenin abilitada abilitadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present abiliti abilitas abilita abilitam abilitatz abilitan
Imperfach abilitavi abilitavas abilitava abilitàvam abilitàvatz abilitavan
Preterit abilitèi abilitès abilitè abilitèm abilitètz abilitèn
Futur abilitarèi abilitaràs abilitarà abilitaram abilitaratz abilitaràn
Condicional abilitarí abilitarés abilitaré abilitarem abilitaretz abilitarén
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present abiliti abilites abilite abilitem abilitetz abiliten
Imperfach abilitèssi abilitèsses abilitèsse abilitèssem abilitèssetz abilitèssen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Afirmatiu abilita ! abilitem ! abilitatz !
Negatiu ne abilites pas ! ne abilitem pas ! ne abilitetz pas !
Lengadocian
Infinitiu abilitar
Gerondiu abilitant
Participi passat
singular plural
masculin abilitat abilitats
femenin abilitada abilitadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present abiliti
abilite[N 1]
abilitas abilita abilitam abilitatz abilitan
Imperfach abilitavi abilitavas abilitava abilitàvem abilitàvetz abilitavan
Preterit abilitèri abilitères abilitèt abilitèrem abilitèretz abilitèron
Futur abilitarai abilitaràs abilitarà abilitarem abilitaretz abilitaràn
Condicional abilitariái abilitariás abilitariá abilitariam abilitariatz abilitarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present abilite abilites abilite abilitem abilitetz abiliten
Imperfach abilitèssi abilitèsses abilitès
abilitèsse
abilitèssem abilitèssetz abilitèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu abilita ! abilitem ! abilitatz !
Negatiu abilites pas ! abilitem pas ! abilitetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)