Occitan

Etimologia

Del latin abstinens.

Prononciacion

/at͡stiˈnent/, Provençau /abstiˈnẽⁿ/

Sillabas

abs|ti|nent

 Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin abstinent abstinents
[at͡stiˈnent] [at͡stiˈnents]
Femenin abstinenta abstinentas
[at͡stiˈnento̞] [at͡stiˈnento̞s]

abstinent

  1. Qu'es moderat dins lo beure e lo manjar.
  2. Que beu pas d’alcòl.

Parents

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
abstinent abstinents
[at͡stiˈnent] [at͡stiˈnents]

abstinent masculin, (al femenin: abstinenta)

  1. Òme que consoma pas d'alcòl.

Alemand

Etimologia

Del latin abstinens.

Prononciacion

/apstiˈnɛnt/

Sillabas

abs|ti|nent

 Adjectiu

abstinent

  1. abstinent (oc)

Anglés

Etimologia

Del latin abstinens.

Prononciacion

/ˈæbstɪnn̩t/, /ˈæbstənn̩t/

Sillabas

abs|ti|nent

 Adjectiu

abstinent

  1. abstinent (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin abstinens.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « abstinent »

Prononciacion

Oriental: central /əpstiˈnen/, balear /əpstiˈnent/, /əpstiˈnen/
Occidental: nord-occidental /apstiˈnen/, valencian /apstiˈnent/, /apstiˈnen/

Sillabas

abs|ti|nent

 Adjectiu

abstinent masculin o femenin, (plural: anstinents)

  1. abstinent (oc)

Francés

Etimologia

Del latin abstinens.

Prononciacion

França (Mülhausen) : escotar « abstinent »

Prononciacion

/apstinɑ̃/

Sillabas

abs|ti|nent

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin abstinent abstinents
[apstinɑ] [apstinɑ]
Femenin abstinente abstinentes
[apstinɑt] [apstinɑt]

abstinent

  1. abstinent (oc)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
abstinent abstinents
[apstinɑ]

abstinent masculin, (al femenin: abstinente)

  1. abstinent (oc)